Περί υποκρισίας ο λόγος

Προσέξτε πως ο φιλοσοφικός στοχασμός ενός  πραγματικού παιδαγωγού, ενός δασκάλου, όπως ήθελαν να τον αποκαλούν,( βλέπε Λιαντίνης )  αποδομεί  θρησκευτικές θεωρίες  και θέσφατα,  που για αιώνες  καθοριζαν τη ζωή ανθρώπων και κοινωνιών και αποδεικνύει πόσο αμορφωτος και κατευθυνόμενος παραμένει ο κλήρος μας .

Λιαντίνης - Χριστιανική υποκρισία και παραχάραξη

Ο χρόνος στα Λατινικά

Ο χρόνος στα Λατινικά !!! 

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ   ΧΡΟΝΟΥ

Ο χρόνος  μπορεί να δηλωθεί  με τους εξής τρόπους:

1.     με επιρρήματα (postea, iam, tum, nunc, deinceps, mox, diu, semper).
Τα επιρρήματα post και ante συνοδευόμενα από αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς δηλώνουν το πόσο μετά ή πόσο πριν συνέβη κάτι.
π.χ. paulo post = λίγο αργότερα [23], paucis ante diebus = πριν από λίγες μέρες

2.     με εμπρόθετους προσδιορισμούς
π.χ. post victoriam = μετά τη νίκη [29], ante tertium diem = πριν από 3 ημέρες [25]

3.     με χρονικές προτάσεις ( ιστορικό-διηγηματικό ,επαναληπτικό κ.α. )

4.     με χρονικές μετοχές     ( συνημμένες ή απόλυτες    )

5.     με πλάγιες πτώσεις.

Πιο συγκεκριμένα:

• με απλή αφαιρετική για να δηλωθεί το πότε έγινε κάτι. π.χ. quodam die = κάποια μέρα [25]
• με απλή αιτιατική για να δηλωθεί το πόση διάρκεια είχε. π.χ. paucos menses = για λίγους μήνες [28]
• με απλή αφαιρετική για να δηλωθεί το μέσα σε πόσο χρόνο ή ύστερα από πόσο χρόνο έγινε κάτι.
  π.χ. quo Carthago deleta est = κατά τη διάρκεια του οποίου η Καρχηδόνα καταστράφηκε [25]

 Γενικά   προσδιορισμούς  του χρόνου θα βρείτε σχεδον σ ' όλα τα κείμενα  γι' αυτό προσέξτε το ...

Λατινικα Γ Λυκείου ( προσδ. τόπου )

Ολοι οι επιρρηματικοί προσδιορισμοί του τόπου ( απρόθετοι και  εμπρόθετοι )  προς διευκόλυνση των μαθητών της θεωρητικής κατεύθυνσης  της Β και Γ Λυκείου .
 

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΠΟΥ

Ο προσδιορισμός του τόπου εκφέρεται γενικά με εμπρόθετη αιτιατική ή αφαιρετική. Ειδικότερα έχουμε και τις εξής περιπτώσεις:

1. Στάση σε τόπο
Η στάση σε τόπο δηλώνεται:

• με τοπικά επιρρήματα (ibi, hic, illic)
• με την πρόθεση in + αφαιρετική (in Italiā)
• με απλή γενική ή αφαιρετική

Απλή γενική , όταν έχουμε ονόματα πόλεων (ή μικρών νησιών) α΄και β΄ κλίσης ενικού αριθμού.
Απλή αφαιρετική , όταν έχουμε όνοματα πόλεων (ή μικρών νησιών) α΄και β΄ κλίσης πληθυντικού αριθμού ή γ΄κλίσης οποιουδήποτε αριθμού.
π.χ. sum Romae, sum Ephesi, sum Athenis, sum Carthagine

Σημείωση:
Χρησιμοποιείται απλή αφαιρετική για τη δήλωση του τόπου, όταν ο τόπος έχει μπροστά του προσδιορισμό και κυρίως το επίθετο totus και την αντωνυμία ipse.

π.χ. totis castris, ipsa Romā

2. Κίνηση προς τόπο
Η κίνηση προς τόπο δηλώνεται:

• με τις προθέσεις in, ad + αιτιατική
• με απλή αιτιατική, όταν έχουμε όνοματα πόλεων (ή μικρών νησιών).

π.χ. , eo in Italiam, eo Romam, eo Carthaginem

3. Κίνηση από τόπο
Η κίνηση από τόπο δηλώνεται:

• με τοπικά επιρρήματα (inde, illuc, quo)
• με τις προθέσεις ab, ex, de + αφαιρετική
• με απλή αφαιρετική, όταν έχουμε όνοματα πόλεων (ή μικρών νησιών).

π.χ. venio ex Asiā, venio ab Italiā, venio Romā,

Σημείωση 1: Τρεις τύποι του ουσιαστικού domus χρησιμοποιούνται επιρρηματικά ως προσδιορισμοί του τόπου:

domi = στο σπίτι, στην πατρίδα (στάση σε τόπο) [αρχ. οἴκοι]
domum = στο σπίτι, στην πατρίδα (κίνηση σε τόπο) [αρχ. οἴκαδε]
domo = από το σπίτι, από την πατρίδα (απομάκρυνση) [αρχ. οἴκοθεν]
(-  Το  domus κλίνεται ως ουσιαστικό μόνο στην ενότητα 43 της Γ Λυκείου  )  

Σημείωση 2 : Στο κείμενο 34 υπάρχει εμπρόθετος προσδιορισμός της στάσης σε τόπο με όνομα πόλης (in Literno). Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλώνεται όχι η πόλη, αλλά η ευρύτερη περιοχή, όπου βρισκόταν η έπαυλη του Σκιπίωνα.