Σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι!!!

Εδώ και καιρό ωρίμαζε μέσα μου η ιδέα της δημιουργίας ενός ιστολογίου που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως χώρος γόνιμης ανταλλαγής ιδεών και διανοημάτων. Το συγκεκριμένο ιστολόγιο απευθύνεται στους μαθητές και στις μαθήτριές μου (και όχι μόνο), με την προσδοκία να λειτουργήσει ενισχυτικά στο διάβασμά τους, αλλά και να εγκαινιάσει έναν περισσότερο διαδραστικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ μας. Απευθύνεται, όμως, και σε όλους εκείνους που επωμίζονται την παιδαγωγική ευθύνη για τη διδακτική προετοιμασία των μαθητών και μαθητριών, σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία
......"Ελληνες ποιητές"
Ελάχιστοι μας διαβάζουν

ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας

μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι

σ' αυτή τη μακρινή γωνιά

όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά.

Κώστας Μόντης
Powered By Blogger

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ XXXVII [37] Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ


ΜΑΘΗΜΑ XXXVII ( Ανάλυση)
LECTIO SEPTIMA ET TRICESIMA
Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

Κείμενο
Μετάφραση
Ιn eum locum deducta est
res, ut, nisi qui deus vel
aliqui casus
subvenerit, nequeamus
esse salvi.
Equidem, ut veni ad urbem, non
destiti et sentire et dicere
et facere omnia, quae pertinerent
ad concordiam ; sed tantus
furor invaserat omnes, ut
cuperent pugnare,
etsi ego clamabam nihil
esse miserius quam civili
bello.
In civilibus bellis omnia sunt
misera, sed nihil(est)
miserius quam ipsa victoria :
ea reddit victores ferociores impotentioresque,
ut, etiamsi non sint
tales natura,
cogantur esse(tales)
necessitate.
Enim exitus civilium
bellorum sunt semper tales, ut non solum fiant ea, quae velit victor,
sed etiam ut victor obsequatur
iis, quorum auxilio
parta sit victoria.
Σε τέτοιο σημείο έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, ώστε, αν κάποιος θεός ή κάποιο τυχαίο περιστατικό δεν βοηθήσει, δε θα μπορέσουμε να σωθούμε.
Εγώ βέβαια, μόλις ήρθα στη Ρώμη, δε σταμάτησα και να πιστεύω και να λέω και να κάνω όλα εκείνα που στόχευαν στην ομόνοια. Όμως τόσο μεγάλη μανία τους είχε πιάσει όλους, ώστε να επιθυμούν να μάχονται(τον πόλεμο), μολονότι εγώ φώναζα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από τον εμφύλιο πόλεμο.
Στους εμφυλίους πολέμους όλα είναι αξιοθρήνητα, αλλά τίποτε δεν είναι πιο αξιοθρήνητο, από την ίδια τη νίκη. Αυτή κάνει τους νικητές αγριότερους και πιο αχαλίνωτους (από ότι συνήθως), ώστε, ακόμη και αν δεν είναι τέτοιοι από τη φύση τους, να εξαναγκάζονται να γίνουν(τέτοιοι) από
ανάγκη(από τα πράγματα).
Πράγματι, η έκβαση των εμφυλίων πολέμων είναι πάντα τέτοια, ώστε όχι μόνο να γίνονται όσα θέλει ο νικητής, αλλά (ώστε) ακόμη ο νικητής να κάνει το χατίρι εκείνων, με τη βοήθεια των οποίων κερδήθηκε η νίκη.

1.     Κατάταξη των ονομάτων σε κλίσεις –
Γραμματικές παρατηρήσεις
Α. Ουσιαστικά

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Η Μάχη των Θερμοπυλών

Η Μάχη των Θερμοπυλών  έγινε το 480 π.Χ  μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, κατά την δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα. Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί στον Μαραθώνα δέκα χρόνια νωρίτερα, γι' αυτό και ετοίμασαν μια δεύτερη εκστρατεία, αρχηγός της οποίας ήταν ο Ξέρξης. Ο Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες να κλείσουν τα στενά των Θερμοπυλών και του Αρτεμισίου. Οι Πέρσες, οι οποίοι κατά τις αρχαίες πηγές είχαν εκατομμύρια άνδρες στρατό και κατά τις σύγχρονες εκατόν με τριακόσιες χιλιάδες άνδρες,έφθασαν στα στενά στις αρχές του Σεπτεμβρίου.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Αδίδακτο θουκυδίδου (1.86)

Ξεκινώντας από σήμερα θα δημοσιευτούν μια σειρά από κείμενα για τους μαθητές της β και γ Λυκείου θεωρητικής για το αδίδακτο  με όρο αναφοράς και μελέτης το μεγαλύτερο Έλληνα ιστορικό ανα τους αιώνες  , το Θουκυδίδη , ο οποίος πρώτος προσέγγισε ρασιοναλιστικά και με αιτιότητα τα ιστορικά γεγονότα , πριν και κατά τη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου  ...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου